De creatieve avonturen van een Wolvrouw (meestal) en een Houtman (zo nu en dan)

.


vrijdag 12 juni 2015

Het Hoge Noorden

Het weer blijft maar mooi en ik heb zowaar Houtman een middagje mee kunnen slepen, op avontuur.
Normaal kost het me een week mentale voorbereiding om hem te laten wennen aan het idee dat hij zijn werkplaats moet achterlaten, maar nu had ik er wat druk op gezet.

Zo tuften wij met z'n tweeën in ons gebutst en gedeukt autootje, met een volle picknickmand achterin, het Noord-Groningse Hogeland op.

We hadden als doel Warffum, voor jullie informatie, dat ligt erg ver in het Noorden.
Je passeert eerst de stad Groningen en vervolgens kom je in een weids gebied met kleine wierdedorpjes en grote weiden, de meeste gelukkig nog steeds mét koeien (ik weiger melk te kopen van koeien die binnen staan, wat voor onzinargumenten daar ook voor worden gebruikt).

zie je de koeien?
op de wierde van Groot Wetsinge
Via een minimaal aantal picknickpauzes kwamen we in Warffum.
Waarom Warffum? Nou, behalve dat ze eens per jaar hun internationale volkdansfestival Op Roakeldais hebben, wat érg érg leuk is, bevindt zich midden in het dorp ook een lief klein openluchtmuseumpje en ik ben dol op openluchtmusea.

Hier wil ik dus gaan wonen, inclusief het linnenrek, de moestuin en de antieke keuken.

Of in deze pipowagen (grappig dat het nog steeds een pipowagen heet terwijl er al generaties zijn die Pipo en Mamaloe niet meer kennen).

Mochten jullie me ooit kwijt zijn, zoek me op een klein wit bankje in Warffum.

woensdag 10 juni 2015

De Lange Lichte Dagen

Het is bijna zomer, en dan barst ik van de energie. Mooiste tijd van het jaar, de zon schijnt (hier in Drenthe) bijna constant. Lange, lange dagen vol licht

Kostbare dagen waarop ik in het bos wil wandelen, wilde bloemen wil plukken, naar de vogels wil luisteren, picknickmanden wil meezeulen en mooie dorpjes wil opzoeken.


Er zijn de markten en de Open Dagen van Eexterhout, ik wil nieuwe kussens maken, miljoenen broches voor al die zomerjurken, vilten en naaien.

Binnenshuis wil ik opruimen, uitkloppen, een wasje draaien en daarna nog een wasje omdat het zo snel droog wordt buiten.
Ik ben druk druk druk bezig in de tuin (de bonen staan er in, met wc-rol en al, de asperges zijn gestut, de aardbeien hebben hun laagje koffiedik gekregen), en vervolgens - stress, stress - moet ik op het laatste nippertje nog een potje eten koken voor mijn hongerige gezin (Houtman is geen kooktype, wel een prima afwastype).

links de aardbeien, rechts de asperges
de tomaten bloeien
Als we dan om negen uur eindelijk gegeten hebben probeer ik de pubers snel naar boven te manipuleren (iets anders werkt niet meer) om vervolgens geheel per ongeluk achter Pinterest terecht te komen en als ik dan een seconde later opkijk is het opeens twaalf uur en moet ik me haasten om nog voor de betovering afloopt in de badkamer te zijn.

De volgende ochtend om half zeven gaat de wekker, hup hup opstaan, pubers uit bed rammelen, ontbijt klaarmaken, wasje erin.
Zo herhaalt zich weer een volle, lange, lichte dag.
Doodvermoeiend, die zomer.