De creatieve avonturen van een Wolvrouw (meestal) en een Houtman (zo nu en dan)

.


donderdag 15 januari 2015

Kippenpraat

Onze kip Polly is dood. Ingeslapen, zoals dat heet.
Met behulp van een overdosis slaapmiddel van de dierenarts, want dat schijnt bij zieke kippen die tegen hun einde aanhangen goed te werken.
Polly ligt nu in de tuin begraven, naast Dodo, Bruintje, Witje en Bolletje (onder de composthoop, heel symbolisch).

Polly
Afgelopen jaar, toen onze Tok alleen overbleef, (hier), kocht ik drie jonge Orpington hennen bij een vriendelijke jongeman ergens in Groningen.
Hij kon met zijn hand op zijn hart zeggen dat het drie hennen waren, zoveel ervaring had hij heus wel.

Natuurlijk bleek na een paar maanden één van de hennen toch een haan te zijn, maar tegen die tijd waren we er al zo aan gehecht dat terugbrengen geen optie meer was. Om hem toch subtiel op zijn wankele positie in ons huishouden te wijzen noemden we hem vanaf dat moment Bouillon.
De twee hennetjes heetten Polly en Esther.
Helaas is met het heengaan van Polly ook het woordgrapje verdwenen.

Tok is in de kippen-menopauze en heeft al tijden geen ei meer gelegd. Geen reden om haar af te danken, daar ben ik als vrouw erg stellig in. Ze is een mooie kip op leeftijd, zeg maar.
Ik kijk dan ook met lichte irritatie naar Bouillon, die zich als een echte macho totaal op Esther richt en Tok geen blik waardig keurt. Esther vind dat énig en loopt de hele dag koket achter Bouillon aan.
Het is ook overal hetzelfde liedje.

Tok
Bouillon, nu.
Al onze eierverwachtingen zijn nu gericht op Esther, je zou als kip door minder gestrest raken. Gevolg is dat ik soms flink moet zoeken.

Maar ja, Polly dus.
Het bezoek met Polly aan de dierenarts was nogal gênant. Wat nou, zelfvoorzienend...
Bij zelfvoorzienend willen zijn hoort natuurlijk het hergebruiken van je kippen. Zijn ze oud, dan komen ze in de soeppan. Toch?
Nee dus, hier niet.
Ik zat met natte ogen een half uur extra in de wachtkamer bij de dierenarts om er maar zeker van te zijn dat Polly echt, echt dood was. Ondertussen maar zachtjes aaien en tegen haar praten. Verschrikkelijk.
Ik weet nu dat je kippen geen naam moet geven, dat helpt niet als je wilt overleven. Zo'n dood gun je natuurlijk iedereen, maar de pan blijft wel leeg.

Dan maar pompoensoep.

POMPOENSOEP MET ZUURKOOL:
Dit is een recept van mijn vader, dus altijd goed...

- Ui en knoflook snijden, lekker veel, smoren in olijfolie in een grote pan.
- Middelgrote pompoen in blokjes, pitten eruit (schillen mag, hoeft echter niet), hup, ook in de pan.
- Voldoende kokend water en groentebouillonblokjes erbij. Tien minuten pruttelen.
- Half pakje naturel zuurkool erin. Nog tien minuten pruttelen.
- Staafmixer er doorheen.
- Eventueel extra bouillon toevoegen als je de soep te dik vindt.
- Lekker met een dikke klodder zure room erin en leuk met wat pompoenpitten erover!

Bedankt, pap, ook nog namens Polly.

7 opmerkingen:

  1. hé! wat een pracht staaltje vilten, die grijze kip! Ik wens jou en je gezin een fijn 2015 zonder kippenleed (noch bij de kippen, noch bij jullie)
    Liefs, Christine en Patrick

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Dank je wel, Christine. Ik wens jullie ook een goed en gezond jaar!

      Verwijderen
  2. Mooi verhaal! Hier ook heel hypocriet geen eigen kippen in de pan :-). Tot morgen, kan ik ze live zien

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Hypocriet of niet, ik weet het niet, hoor. Als de omstandigheden er naar zijn zou ik Bouillon waarschijnlijk best een koppie kleiner kunnen maken. Echt dringende omstandigheden dan natuurlijk. Een invasie van agressieve aliens of zoiets, voor wie kippensoep vergif blijkt te zijn.

      Verwijderen
  3. Oh heerlijk, lieve Kyra, je laat me weer hartelijk lachen om je geweldige schrijfstijl. Hoezo zelfvoorzienend? Ik zou eerlijk gezegd een zieke kip niet op willen eten. En mijn b.d. broer in Frankrijk pakt de bijl als er een kip/haan dood moet, ja sorry.... Succes met de kippensoap. Hopelijk legt Esther snel eieren, maar wees gewaarschuwd met een haan in de buurt....de vriendin van mijn vader kookte een lekker eitje op dat b.d. bedrijf van mijn broer en toen bleek er een kuikentje in te zitten, ja weer sorry.....Leuke vilten kip, ik houd het bij bloemen, want ik kan niet zo mooi tekenen als jij. Liefs uit zowaar zonnig Zeeland. XXX

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Jakkes, Addy! Maar waarschijnlijk hebben ze erg veel kippen daar in Frankrijk wat het natuurlijk moeilijk maakt in te schatten hoelang eieren er al liggen.
      Hier niet. We staan iedere avond met zijn vieren om het slaaphok om te kijken of Es alweer een eitje gelegd heeft.
      Ze legt ze dus nu stiekem in de bosjes. Denkt dat ik dat niet zag. Ha!

      Verwijderen
  4. Een verhaal met een traan, maar vooral ook met een grote lach. Alleen de namen al :-) Dat het bij kippen hetzelfde werkt als bij mensen.....Het is me wat :-)!

    Een goed weekend!

    Madelief x

    BeantwoordenVerwijderen